اریخ را که می‌­نگریم پر است از هزینه‌های گزاف برای تجلی شعار “هیهات من الذلّه"، این شعار بنیادین قیام عاشورا. از همان آغاز بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله که علیه جهل و خرافة زمانه سختی‌های فراوان متحمل شدند تا همین روزها و شب‌ها، انقلاب‎ها هزینه‌های فراوان می‌دهند.

انقلاب یعنی دگرگون کردن و همیشه دگرگونی‌ها مخالفانی سرسخت دارند، گاه می‌آیی و در کسوت رهبر جامعه حق مظلومان را از ظالمان می‌گیری، حتی آن‌مقدار که صرف مهریة زنان شده و به مظلوم می‌رسانی و بعد خیل مخالفانت اجتماع می‌کنند و برایت نقشه می‌کشند و خون تورا در زیباترین لحظة زندگی‌ات به زمین می‌ریزند. شهادت تو سنگین‌ترین هزینة انقلاب تواست؛ هزینه‌ای که تو آن‌را “فزت و رب الکعبه” می‌خوانی.

گاهی در کسوت رهبر معنوی جامعه با کاروانی از زن و فرزند راه می‌افتی و شعار “هیهات من الذلّه” را در تاریخ ثبت می‌کنی و جمعی را در همیشة تاریخ پشت سر خود قرار می‌دهی که با همان شعار در راه انقلاب بجنگد. شهادت تو و یاران و فرزندانت، اسارت زنان و کودکانت و نیزه‌های به قرآنِ ناطق بلند، سخت‌ترین هزینة انقلاب تواست، هزینه‌ای که هنوز تاریخ آن‌را می‌پردازد، گاهی با اشک و گاه نیز با خون.

شیعه از این هزینه‌های تاریخ‌ساز، فراوان دیده است، هزینه‎هایی که بوی “هیهات من الذلّه” می‌دهد. نمی‌شود انقلابی بود و فکر کرد می‌توان برای همیشه در آرامش” ضرب ضربا” خواند و برای شبهات دنیای کفر و الحاد پاسخ‌های مناسب پیدا کرد، جوانان از راه خارج‌شده را به راه آورد، سؤالات معرفتی طرح کرد و مادران نمونه تربیت نمود و جبهة کفر و الحاد بنشیند و در غم از دست‌دادن سلطه‌اش اشک بریزد.

تو عقیده داری، علی و حسین داری، صادق و باقر داری و کسی را داری که برایش “اللهم عجل لولیک الفرج” سر می‌دهی، در فغان نبودنش اشک می‌ریزی و معنویت حقیقی را زیر پرچم حسین تبلیغ می‌کنی. خوش‌خیالی است اگر فکر کنی جبهة شیطان دست روی دست می‌گذارد، او گرچه دیگر رضاخان ندارد، فروغی و سیدضیاء ندارد، اما دلار دارد، رسانه دارد، تبلیغات دارد، دشمن دین تورا دارد و همه را بسیج می‌کند که مسجدت را بسوزانند، منبرت را آتش بزنند، قرآنت را زیر شعله بگیرند، دیوارهایت را خراب کنند و ویرانه‌ای به تو تحویل دهند و به تو و اعتقاداتت بخندند. اما تو زیر این سقف‌ها یاد گرفتی که در گذر تاریخ فریادهای “هیهات من الذلّه” را بشنوی و خود نیز آن‌را تکرار کنی.

دوستان! یادمان باشد حرم حسینی علیه‌السلام را بارها خراب کردند و بقیع دردناک را به خاک بدل نمودند که شیعه نماند اما شیعه مانده است، پس اگر حوزه‌هایمان را هم خراب کنند، هزینة انقلابمان را می‌پردازیم، قرآنمان را بسوزانند آن‌را حفظ می‌کنیم و نمی‌گذاریم از یاد تاریخ برود. یادمان باشد انقلاب هزینه دارد، گاهی در هویزه، گاهی در سوریه و گاهی نیز در حوزه. نبردهایمان سر آرمان علی و فرزندان او علیهم‌السلام رنگ دیگر یافته است، مقاومت باید کرد تا خودمان را به فرزند [خرینش برسانیم. اللهم ثبت قلبی علی دینک.