خدای کعبه رحم کن!
محمد! اقرأ باسم ربک الذی خلق
محمد: خواندن نمیدانم
بخوان به نام پروردگارت که خلق کرد، خلق الانسان من علق، انسان را از خون بستهی آویزان آفرید، بخوان به نام پرودگارت.
مبعث یعنی برانگیخته شدن، انتخاب شدن، یعنی سپردن کار بزرگ به آدم بزرگ، انسان بزرگ. 1409 سال پیش در چنین روزی، غار حرا پر از نور شد، اقرأ باسم ربک الذی خلق، و محمد(ص) به نور نبوت مزین گشت. مبارک باد بر او انتخاب شدنش برای امری بزرگ.
انسان جاهل و کافر و مشرک در پرتو نور هدایتگری او عالم و عابد و زاهد شد. مبارک بر انسان روزیکه در پرتو نور نبوت او به خدای هستی و هستیبخش ایمان آورد، دیگر خون و مردار نخورد و فهمید که باید پاک بخورد. دیگر دزدی نکرد و یاد گرفت که باید به حق خود قانع باشد. دخترانش را نکشت و آموخت که باید مهربان و راضی به رضای حق باشد. به همسر خود قانع شد و غض بصر از قرآن شریف آموخت و این‌که باید شهواتش را مهار کند.
اما چه شده که انسان دوباره به جاهلیت خویش رجوع کرده است مانند مردی که همسرش را طلاق رجعی داده و دوباره به او رجوع میکند. چه شده که انسان هزاره‌ی سوم غذای پاک نمیخورد، اختلاس میلیاردی میکند و به حق خود قانع نیست، فرزند انسان را به دنیا نیامده میکشند که بتوانند کار کنند، سفر بروند و زندگی بهتری داشته باشند. چه شده که انسان با اینهمه ادعا و عقلانیت به اعصار گذشته رجوع کرده و غیرت و مردانگی را در مقابل همسر از دست داده است و تن به ازدواجهای سفید و ضربدری و … میدهد. چرا انسان اینگونه به جهالت عشق میورزد و نامش را تمدن می‌گذرد؟
خدای غار حرا! می‌شود به انسان، به مخلوق خودت رحم کنی و زودتر منجی آخرالزمان را برسانی، زمین دارد بوی تعفن میگیرد. می‌شود زودتر موعود ادیان به دیوار کعبه تکیه بزند، همان دیواری که روزی شکافته شد و فاطمه بنت اسد را به حضور طلبید؟ خدای کعبه جهان تشنه به صدای انا بقیةالله است، به بشر رحم کن و موعود را به او هدیه بده.
موضوعات: مناسبت‌ها
[شنبه 1397-01-25] [ 09:49:00 ق.ظ ]
