کشتن آزادی

آن‌روزها که نیروی انتظامی به پشت بام خانه‌ها می‎رفت و دیش‎های ماهواره را جمع می‌کرد و تکنسین‌های نصب دیش‌ها را دستگیر می‌کرد، کسی فکر نمی‌کرد آزادی تماشای برنامه‎های ماهواره چقدر برای زندگی‎ها خطرناک است. روشنفکران و عوام جامعه، دولت و نظام و نیروی انتظامی را به کشتن آزادی متهم می‎کردند. شاید کشتن آزادی چیز بدی باشد، انسانی که در زندان اسیر است، قدر آزادی را بهتر می‎داند.

اما من می‎خواهم بگویم بیاییم برخی آزادی‎هایمان را بکشیم، این آزادی‎ها ما را افسرده می‎کند، تنش و استرس ایجاد می‎نماید، پدران و مادرانمان را می‎گیرد و مارا پا در رکاب شیطان می‎گذارد. روزی به خودمان می‎آییم که دیگر دیر است، زوزی‎که خود را در قفس جهنم محبوس می‎بینیم؛ روزی که آزادی معنا پیدا می‎کند.

کشتن آزادی تماشای ماهواره حتما چیز خوبی است، به مردم بگوییم با دست‎های خودتان دیش‎های ماهواره را بشکنید تا خانواده‎هایتان نشکنند، همسرتان، زن یا مرد، به شما خیانت نکند، فرزندانتان را ازدست ندهید. خودتان آزادی تماشای ماهواره را بکشید تا یاد نگیرید به منشی شرکتتان با نظر بد نگاه کنید، تا یاد نگیرید همسرتان را طلاق عاطفی بدهید و برای فرزندانتان پدر و مادر دومی بخرید.

به مردم بگوییم کشتن چنین آزادی‎هایی برایتان ثواب دارد، جهنم دنیا را بهشت می‌کند، مجبور نیستید برای این‎که چندساعت بخوابید قرص اعصاب بخورید، به خودکشی فکر نمی‎کنید، به همسرتان شک نمی‎کنید، ذهنتان از ناحق پر نمی‎شود، روزهایتان به بطالت نمی‌گذرد. زندگی رنگ دیگری می‎یابد. به مردم بگوییم آزادی تماشای ماهواره را بکشید که بتوانید برای حرف زدن با خدا وقت داشته باشید و آرامش را تجربه کنید.