مدینه چه روزهای سختی به خود دیده است، روزهای کینه و حسد، روزهای زحمات سخت و طاقت‎فرسای دعوت به سوی هدایت، روزهای سخت جنگ و کشته شدن عزیزان، روزهای نزول وحی و نفهمیدن مردمان و… . 

یکی از سخت‌ترین روزهای مدینه، حوادث پس از رحلت حضرت ختمی‌مرتبت صلی‌الله‎علیه‎وآله است، روز سخت غصب ولایت و انحراف امت و جدایی از مسیر هدایت الهی، روز سخت جان کندن برای گرفتن قدرت و منزلت و دوروزه دنیا که بشود آقا و سرور و منتقم شهدای بدر و احد و حنین.

در بحبوحه سختی غصب ولایت، روزهای سخت بیماری و حزن دردانة خلقت نیز غمی است که تا امروز  روی سینه تاریخ سنگینی کرده و عقده پشت عقده آفریده است. تاریخ از اشک ریختن می‎ترسد که مبادا قبر مادر عیان شود و وصیتش ناتمام بماند. تاریخ هم که می‎داند قبر مادر کجاست، خودش را به ندیدن زده است. 

برای سبک شدن غم بقیعِ در مدینه و آن‎که این‎روزها زیاد به دیدار مادر می‌رود و حتما اشک فراق و حزن از درد آن‎روزها می‌ریزد، برای آرامش او در این روزهای سخت صلوات.