علی

بازنده‌های صفین

 امشب یکی از همان شب‌های دردناک تاریخ است، همان شبی که بازنده‌های جنگ صفین قرآن ناطق را فرق شکافتند و امتی را در سوگ 1400ساله نشاندند؛ هرچند امت نمی‌داند سوگوار است، سوگوار سقیفه و کوچه و قبر در خفا و بقیع و کربلا و … . امت نمی‌داند چرا هرچه می‌دود به جایی نمی‌رسد، دنیایش رنگ نمی‌گیرد و آخرتش در تهاجم فرهنگی دشمن است؛ امت نمی‌داند. اگر می‌دانست، فریادش در چنین شبی به اللهم عجل لویلک الفرج بلند می‎شد و تا فرج محقق نمی‌‌گشت، دعایی دیگر بر زبان نمی‌راند و آرزویی دیکر در قلب نمی‌نشاند.

امت هنوز نادان است. قیمتی‌ترین کلمة تاریخ را فرق شکافته، خودش را از پاک‌ترین خلق خدا محروم کرده و دل در گرو محبت کم‌ترین خس و خاشاک عالم هستی داده و هنوز نفهمیده چرا در دنیای مدرن با این‌همه امکانات، هنوز راضی نشده و خسته و افسرده است.

قرآن ناطق را درک نکرده و چون یهودیان که پیامبرانشان را کشتند، فرزندان اورا شهید نمودند و با خون آنان دنبال دنیایشان رفتند و آخرتشان را تباه کردند و گناه مردمان طول تاریخ 1400ساله را در پروندة عملشان ثبت نمودند. 

امت نمی‌داند و نمی‌خواهد بداند که آوارگی فلسطین و لبنان، ترس و دلهرة عراق و سوریه، گرستگی کودکان یمن و حبس علمای بحرین، آه مردمان مصر و لیبی و تمام مظلومان عالم با ولایت اهل بیت نبوت تمام می‌شود. کاش در چنین شبی همة مظلومان جهان به احترام مهدیِ علی و فاطمه علیهم‌السلام بایستند و از خدا مهدهی بخواهند.