بصیرت، گمشده عصر ماست!

این‌روزها هوای سرزمین من دلگیر است، وقتی کسی بالای منبر رسول خدا احکام خدا را نادیده گرفت و گروه دیگری از منبری‌ها سکوت کردند و گذاشتند او حرف‌هایش را بزند و یارانش را جمع کند، بعد خلع لباسش کردند که بگویند کاری کرده‌اند؟! غافل از این‌که یاران او در کوچه و تاکسی و خیابان و اتوبوس از او و حرف‌هایش دفاع می‌کنند و برایش افسوس می‌خورند.

امروز هوای سرزمین من دلگیر است، وقتی یکی دیگر از مارهای در آستین پرورش‌یافته، بساط مریدبازی راه می‌اندازد و طلبه‌ها برایش چکامه‌ می خوانند و مریدش می‌شوند و درس و بحث را پای صحبت او می‌گذرانند و در فراقش می‌گریند، او جریانی می‌شود در بدنة حوزه و بعد توبیخ می‌شود و… ، که چه؟ نمی‌دانم بصیرت کجاست در عصر رسانه، وقتی هنوز انحراف کسی جریانی جدی نشده است. راستی چرا همه بصیرت‌ها بعد از خرابی و خراب‌کاری است؟

امروز هوای سرزمین من دلگیر است، وقتی  کسی می‌آید و حجاب زنان را چماق می‌داند و فیلترینگ فضای مجازی را نیز جایز نمی‌داند و از تریبونی قدرتمند به وسعت سرزمین من از روشنفکری مدرن حمایت می‌کند. آری! راست می‌گوید، وقتی زمان داشتند، فرهنگ تولید نکردند و حالا دشمن ما و دین ما در فضای مجازی چشم و گوش دختران و پسران مارا باز می‌کند و از آن‌ها بی‌اخلاق و بی‌دین می‌سازد، از این شهر به آن شهر می‌برد و چیزهای مگو به ان‌ها می‌آموزد. اگر فیلتر نشود، حقوق و آزادی زیر سؤال می‌رود. من فقط یک سؤال دارم، آزادی کسی که می‌خواهد در فضای پاک نفس بکشد و کار کند چه می‌شود، شما تضمین می‌کنید او هم به آزادی‌هایش برسد؟ زیر پوست فضای … مجازی، قرآن و دعا و دینش ازبین نرود و خدایش را پای مدرن‌بازی و آفت‌هایش ازدست ندهد؟

دوستان بیاییم از میان کوهی از معلومات و اطلاعات کتاب‌های درسی‌مان کمی بصیرت برداریم که در وقت نیاز به کارمان بیاید؛ وقتی که هوای سرزمینمان دلگیر است، کمی بصیرت چاشنی حرف‌هایمان کنیم و حرف‌هایمان را بجا بزنیم و بجا عمل کنیم که دیگر مصلحت‌اندیشی خارج از قاعده و چارچوب نیز نداشته باشیم، گمشده ما بصیرت است، نه فضای مجازی و نه سبد حمایتی و نه حتی افزایش قیمت سکه و دلا و پراید، اگر بصیرت داشتیم نیازی نبود به سخنان مراجع کنایه بزنیم که بیایید و یک بانک را اداره کنید، ببینیم چه می‌کنید.