زندگی در جریان است. اشک‌های چشم و تاول‌های پا تمام می‌شود، جامانده‌های اربعین نیز دیگر شاید حسرت نمی‌خورند تا سال آینده کهدوباره جا بمانند و حسرت بین‌الحرمین را با خود این طرف و آن طرف ببرند.

اما زینب روز عاشورا هنوز در راه است، هنوز زنان و کودکانی مانده‌اند که قافله‌سالارشان با موهایی سپید از ره چهل‌روزه و قد خمیده باید آن‌ها را به مدفن النبی ببرد، که شکایت قوم را به رسول برساند.

این‌روزهای زینب سلام‌الله‌علیها هنوز هم سخت است، شاید تشنگی نباشد، علی‌اصغری که در پی آب بگرید، نباشد، اما مادران و دختران و همسرانی که خواب و بیداری‌شان خاطرة تلخ نینوا و کوفه و شام است، هنوز با صدایی محزون و بغضی در گلو و یادی در خاطره به قافله‌سالاری تکیه می‌کنند که یک‌روز صبح تا عصر تمام هستی‌اش را جلوی چشمش به خاک و خون کشیدند، همان‌هایی که روزی در صف یاران علی بودند، آن‌روز دردناک تاریخ بدن فرزندش را به اسب‌ها هدیه دادند.

این‌روزهای زینب هنوز سخت است …

بانو! این‌روزها را هم شما تاب میاورید حتما، اما در میان اشک‌ها و خاطره‌ها به یاد شیعیانی باشید که نه در اربعین امسال پا در رکابتان در کربلا بودند و نه یادت کردند و نه حتی حسرت با حسین بودن را دارند. برایشان دعا کنید که امام زمان ما یار کم دارد، دعا کنید آن‌ها که به قافلة هدایت نرسیدند، سر از خیمة شما درآورند. دعا کنید.

زینبِ این‌روزها

امروز از آن‌روزهایی است که خانه‌ی وحی حیران است، حیران زخم کینة دشمن. اما دشمن خانگی است، حمله از طرف خودی‌هاست، آن‌ها که قرآن می‌خوانند، روزه می‌‌گیرند و مصداق بارز اقیموا الصلوه هستند.

زینب سلام‌الله‌علیها با یادآوری کوچه و فدک، غصب ولایت و جمع قرآن پدرش، در خفا می‌گرید که کسی صدایش را نشنود، که کسی نداند مزار پدر کجاست؟ چقدر سخت است دختر فاطمه باشی و نتوانی برای مادرت اشک بریزی و از ظلم مردمان به خدایت بلندبلند شکایت کنی، که بشنوند. چقدر سخت است که دختر علی باشی و نتوانی برای چنان پدری سوگواری کنی و غم دل بگشایی، سوگت را در دل پنهان کنی. 

او چقدر باید در خفا بگرید و چقدر باید به خدا نزدیک باشد که داغ آل‌عبا را تا اخرین لحظات زندگی بر روح و روان خود حمل کند و بگوید: مارأیت الا جمیلا.

زینب این‌روزها همان زینب روز ثقیفه و در و دیوار و کوچه است، زینب روز صلح برادرش حضرت حسن علیه‌السلام و تیرپراکنی به تابوت است، زینب سال‌ها بعد است و 18 سرِ بر نیزه، زینب قتلگاه و مشک پاره.

تسلیت خانم، به خاطر تمام خاطرات تلختان در حجاز و کوفه و شام، تسلیت به خاطر عروج پدرتان، تسلیت به‌خاطر قبرهای مخفی، اشک‌های مخفی.