امروز سخنرانی یکی از اساتید خواهر حوزه را شنیدم که داشتند از همه می‎خواستند برای فرج دعا کنند. م خواهم بگویم استاد عزیز! بهتر نیست کمی دقت کنید و برای اثبات دعا برای فرج مولایمان دلایل متقن تر از خواب و مکاشفه بیان بفرمایید. شما که تفسیر قرآن را در کلاس بیان می‎کنید بهتر نیست ذهن طلاب را متوجه به امور مهم‎تر از خواب کنید و از گریه‎های امام جعفر صادق علیه‎السلام برای غربت مولایمان حضرت حجت سخن بگویید؟ فکر نمی‎کنید آیا بین خواب‎های انبیاء و اولیاء با خواب‎های سایر مردم تفاوت وجود دارد؟ حتی اگر رؤیای صادقه باشد و واقعا مکاشفه ای رخ داده باشد، بهتر نیست در این زمانة معنویت فروشی در سایة خواب و رؤیا از روایات برای ترغیب مردم به ویژه طلاب بهره ببرید. خواب و مکاشفه بیشتر برای عوام فریبی است و طلبه باید به سلاح علم و عقل و برهان و عمل مجهز باشد نه خواب که برای دیگری نمی تواند حجب باشد.