اخبار بد این روزها

این‎روزها خبرهای بدی می‌رسد: طلبه‌ای در مشهد مجروح می‌گردد، به کما می‌رود، شهید می‌شود. ظاهرا طلبة درس‌خوان و بااخلاقی است؟ چرا اورا می‌کشند؟ جرمش چیست؟

خبر دیگر آن است که به کنسول‌گری ایران در بصره حمله می‌کنند.

خبر این چندروز نیز، حادثة دردناک اهواز است. مردمان بی‎گناه کشته می‌شوند.

چند روز پیش هم شنیدم که مردی با قساوت قلب زن و شوهری را کشت، شوهر برادر همسرش بود و او عاشق زن برادر همسرش شده بود.

از خودم می‌پرسم آدم‌ها چرا هم‌دیگر را می‌کشند؟ نشنیده‌ام شیر جنگل شکم شیر دیگری را بدرد، یا خوکی خوک دیگر را بکشد، یا حتی سوسکی سوسک دیگر را له کند. اما هر روز آدم‌ها یک‌دیگر را می‎کشند. یک‎روز طلبه‌ای را می‌کشند جون طلبه است و چند مسئول روحانی رده‌بالای کشور دچار خطا شده و مملکت مشکل اقتصادی دارد.

به کنسول‌گری حمله می‌کنند که بین دو کشور را به هم بزنند و کربلا و نجف را بار دیگر از ایران و ایرانی بگیرند که مهدویت حسینی شکل نگیرد.

تماشاچی‌های بی‌گناه رژة اهواز را می‌کشند که خوزستان را جدا کنند.

کاش آدم‌ها می‌دانستند هر چقدر هم که آدم بکشند، در این دنیا جاودانه نمی‌شوند، کاش می‌دانستند دوقدم آن‌طرف‌تر عزرائیل ایستاده است و منتظر دستور الهی برای بردن او به جایی است که پاسخ‌گوی اعمالش باشد.

از خودم می‌پرسم: چرا خشونت انسان تمام نمی‌شود، در دنیا دنبال چه می‌گردد که برای کشتن هم‌نوعان خویش جنگ‌افزارهایش را زیاد می‌کند؟ نمی‌دانم دنبال چه می‌گردد، شاید در پی قدرت است، شاید ثروت. دنیال هرچه که باشد فعلا آدم‎های بی‎گناه، فشنگ‌های کارخانه‎های اسلحه‎سازی را به جان می‌خرند.

اللهم عجل لولیک الفرج