میلاد نور نهم مبارک

زمان امامت امام رضا علیه‌السلام، زمانه‌ی عجیبی بود، زمانی پر از شبهه. شبهه‌ی مخلوق بودن یا قدیم بودن قرآن که چقدر انسان به خاطر این سؤال، بی‌گناه کشته شدند. عصر مناظره‌های علمی با دیگر فرق و مذاهب که چقدر انسان‎ها در این دوره فکرشان بیمار شد. عصر حضور تفکر یونان باستان، عصر سقراط و ارسطو و افلاطون. چه دوره‌ی سختی بوده است برای مردم عادی که خواص جامعه‌شان فکرشان را تغییر می‌دادند. 

حضرت رضا علیه‌السلام در سن 47سالگی، هنوز فرزند پسری ندارند که سلاله‌ی امامت را ادامه دهند، پس لابد امام نیستند. شیعه در آزمون سختی قرار می‌گیرد، تمام علم امام را ندیده می‌گیرد، کراماتش را، عباداتش را، دستگیری‌هایش را، و اسیر شبهه می‌شود و جز تنی چند ا زمخلصان، به این فکر می‌افتند که نکند امام رضا علیه‌السلام امام نباشد و امامت را به نام خود ثبت کرده باشد. 

خدا به شیعه رحم می‌کند و در چنین روزی، دهم رجب سال 195 ه‍.ق، مولودی پاک از سلسله‌ی امامت را به شیعه هدیه می‌کند و شبهات را پایان می‌دهد. مولود نور نهم مبارک.

کاش شیعه در عصر غیبت دوازدهمین فرزند زهرا سلام‌الله‌علیها در وجودش و امامتش و آمدنش شک نکند، شبهه ایجاد نکند، آب در آسیاب دشمن نریزد. کاش شیعه منتظر واقعی حضرتش باشد و مقدمات آمدنش را فراهم کند، کاش شیعه از گذشته درس بگیرد.